Αν βρεθείς στο Παρίσι επιβάλλεται ένας περίπατος στην γειτονιά Le Marais. Aν μάλιστα θέλεις να το δεις με τα μάτια ενός ντόπιου και να μάθεις μικρές γαργαλιστικές λεπτομέρειες που θα σου κεντρίσουν το ενδιαφέρον τότε θα πρέπει να πάρεις μαζί σου έναν Localer.
To Le Marais είναι γνωστό για τα στενά του δρομάκια, την ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική, τις γκαλερί τέχνης και τα ιστορικά αρχοντικά του 16ου και 17ου αιώνα. Η γειτονιά περιλαμβάνει τμήματα του 3ου και 4ου διαμερίσματος του Παρισιού και βρίσκεται στην Δεξιά Όχθη.
Δεν είναι τυχαίο που αυτή η περιοχή αναφέρεται και σαν «παλιό Παρίσι». Στενά δαιδαλώδη δρομάκια οδηγούν σε κρυμμένες αυλές και σε παράθυρα πλεγμένα με κισσούς. Στέκεσαι να αφουγκραστείς την βουή και τους ήχους της πόλης, όμως δεν ακούς τίποτα. Κι είναι σαν να βρίσκεσαι κάπου ερημικά κι όχι στο κέντρο του Παρισιού.
Κτίρια με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική σου τραβάνε το βλέμμα. Μικρά αλλά και μεγαλύτερα μαγαζιά με αντίκες, ρούχα, ακόμα και τσάγια όλων των ειδών και αρωμάτων σε ξελογιάζουν. Την μύτη σου γαργαλάνε μυρωδιές από τους φούρνους με τις ολόφρεσκες μπαγκέτες και τα πιο αφράτα κρουασάν που έχεις ποτέ δοκιμάσει.
Αποποίηση Ευθύνης: Αυτό το άρθρο μπορεί να περιέχει affiliate links. Αυτό σημαίνει πως αν αγοράσεις κάτι από τους εξωτερικούς συνδέσμους εγώ θα λάβω μια μικρή προμήθεια. Δεν υπάρχει κανένα επιπλέον κόστος για σένα όμως αυτό συμβάλλει στα έξοδα συντήρησης αυτής της ιστοσελίδας. Ευχαριστώ πολύ.
Πως να χρησιμοποιήσεις τον χάρτη: Κάνε κλικ επάνω του ή εδώ για να ανοίξει ο χάρτης. Κάνε κλικ σε κάθε εικονίδιο για περισσότερες πληροφορίες. Για να τον προσθέσεις στους Χάρτες Google του δικού σου λογαριασμού κάνε κλικ στο αστέρι δίπλα από τον τίτλο του χάρτη. Στην συνέχεια άνοιξε το κινητό ή τον υπολογιστή σου πήγαινε στους Χάρτες Google κάνε κλικ στο κουμπί μενού και θα τον βρεις στην ενότητα “Τα μέρη σας” / “Χάρτες”.
Le Marais σημαίνει “το έλος”, αυτό δηλαδή που ήταν στην πραγματικότητα η περιοχή μέχρι το 1200 που άρχισε να αναπτύσσεται. Τότε ήταν που άρχισαν να χτίζονται εκκλησίες, παλάτια και αρχοντικά.
Κάποιες μικρές λεπτομέρειες σε γυρίζουν πίσω σε εκείνον τον χρόνο. Όπως οι τσιμεντένιοι κώνοι που έμπαιναν επίτηδες στο πλάι του δρόμου για να προστατεύουν τις γωνίες των κτιρίων από τις ρόδες των κάρων που περνούσαν.
Ή η εσοχή στην μέση ακριβώς του πλακόστρωτου δρόμου που ήταν επίτηδες φτιαγμένη για να κυλούν τα λύματα που πετούσαν ψηλά από τα παράθυρα των σπιτιών. Η νοικοκυρά έβγαινε στο παράθυρο και έπρεπε να φωνάξει τρεις φορές προτού αδειάσει τον κουβά της κάτω στον δρόμο. Έτσι οι περαστικοί είχαν το περιθώριο του χρόνου να προφυλαχθούν κολλώντας τα σώματα τους πάνω στον τοίχο.
Υπήρχε μάλιστα ο άτυπος κανόνας αν στον δρόμο βάδιζαν ένας φτωχός και κάποιος άλλος πλούσιος, πάντα ο φτωχός να περπατά προς την μέσα μεριά του δρόμου ενώ ο πλούσιος από την έξω πλευρά που ήταν κοντά στον τοίχο για ευνόητους λόγους. Το ίδιο γινόταν και αν κάποιος συνόδευε μια γυναίκα, εκείνη ήταν πάντα προς την μεριά του τοίχου.
Όλα αυτά μέχρι την Γαλλική Επανάσταση οπότε το Le Marais άρχισε να παρακμάζει. Στην συνέχεια η εβραϊκή κοινότητα μετακόμισε εδώ και μετέτρεψε την περιοχή σε πολυσύχναστο εμπορικό κέντρο μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μετά τον πόλεμο το Le Marais μετατράπηκε σε μια εργατική συνοικία. Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 η γαλλική κυβέρνηση αποφάσισε να προστατέψει τα ιστορικά κτίρια και η γειτονιά άρχισε να γίνεται ξανά “της μόδας”.
Ξεκίνησε την περιήγηση στο Le Marais από τον “Δρόμο των Δικαίων” (Allée des Justes). Πλάκες με δεκάδες ονόματα πάνω τους τοποθετημένες στους τοίχους διηγούνται με τον δικό τους τρόπο ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου. Εκείνο του αφανισμού των Εβραίων από το Γ’ Ράιχ.
Εκείνα τα χρόνια το Εβραϊκό στοιχείο ήταν πολύ αναπτυγμένο σε αυτή την γειτονιά και είχε έντονη δραστηριότητα κυρίως στο εμπόριο. Στις πλάκες αναφέρονται τα ονόματα όσων Παριζιάνων βοήθησαν, έκρυψαν και διακινδύνευσαν την ζωή τους παρέχοντας προστασία στους Εβραίους από το ολοκαύτωμα του Άουσβιτς.
Προς τιμήν όλων αυτών που χάθηκαν τότε, ο δρόμος έχει μετονομαστεί και στον τοίχο παραμένει η πινακίδα με την παλιά ονομασία διαγραμμένη και από κάτω αυτή με την νέα ονομασία “ο δρόμος των δικαίων”.
Αν είσαι λάτρης της φωτογραφικής τέχνης τότε θα πρέπει να επισκεφθείς αυτό το μουσείο. Στεγάζεται σε ένα αρχοντικό του 18ου αιώνα και συχνά φιλοξενεί διάφορες εκθέσεις σύγχρονης φωτογραφίας.
Δεν υπάρχουν μόνιμες εκθέσεις οπότε πριν το επισκεφθείς ρίξε μια ματιά στον ιστότοπο του μουσείου να ενημερωθείς τι ακριβώς υπάρχει την συγκεκριμένη στιγμή. Το μουσείο δεν είναι τεράστιο οπότε μπορείς άνετα να το συμπεριλάβεις στο πρόγραμμα σου.
Πλακόστρωτα στενά δρομάκια οδηγούν σε κρυμμένες εισόδους εκκλησιών όπως σε αυτόν τον καθεδρικό ναό στον οποίο μάθαμε πως ερχόταν ο Βίκτωρ Ουγκώ. Εδώ μάλιστα έγινε και ο γάμος της κόρης του.
Σε ένδειξη μάλιστα ευγνωμοσύνης για την πολύ ωραία τελετή ο Ουγκώ δώρισε στην εκκλησία ένα τεράστιο όστρακο. Τα δυο μέρη του είναι διακοσμημένα με χρυσό και έχουν τοποθετηθεί στην είσοδο. Μέσα σε αυτά ακόμα και σήμερα τοποθετούν τον αγιασμό.
Στην ίδια εκκλησία υπάρχει και ένας εκπληκτικός πίνακας του Ντελακρουά με τον Χριστό στο όρος των Ελαιών. Ομολογώ πως με ενθουσιάζει το γεγονός πως στις καθολικές εκκλησίες έχεις την ευκαιρία να δεις εκπληκτικά έργα μεγάλων ζωγράφων, τα οποία διαφορετικά θα έβλεπες μόνο σε κάποιο μουσείο.
Μάθαμε επίσης, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι αλήθεια, και για το φάντασμα που υπάρχει εδώ.
Σε έναν τοίχο της εκκλησίας υπάρχει η φράση «Γαλλική Δημοκρατία ή Θάνατος» γραμμένη από τον καιρό της γαλλικής επανάστασης. Όσες φορές και αν έπλυναν και καθάρισαν τον τοίχο η φράση «αναδύεται» ξανά και ξανά χωρίς τα διάφορα καθαριστικά να μπορούν να την εξαφανίσουν. Φάντασμα; Μυστήριο; Ποιος ξέρει!
Είναι μια γοητευτική μικρή πλατεία περιτριγυρισμένη από παλιές πολυκατοικίες, δέντρα, όμορφα μπαράκια και εστιατόρια. Τις νύχτες του καλοκαιριού η ατμόσφαιρα εδώ είναι ιδανική για να περάσεις το βράδυ στην βεράντα ενός εστιατορίου απολαμβάνοντας ένα ποτήρι κρασί.
Είναι το ιδανικό μέρος για να κάνεις ένα διάλειμμα από την περιήγηση σου και να απολαύσεις έναν καφέ. Προσπάθησε να αφουγκραστείς τους ήχους της πόλης. Δεν θα ακούσεις τίποτα. Είναι σαν να βρίσκεσαι κάπου μακριά και όχι στην καρδιά του Παρισιού.
Είναι ένας μεγάλος, πολύ όμορφος δρόμος γεμάτος από καταστήματα, καφέ και ζαχαροπλαστεία που μπορείς να τον περπατήσεις. Το όνομα του προέρχεται από το γεγονός πως ο δρόμος οδηγούσε στο Αββαείο του Saint Antoine που μετατράπηκε σε νοσοκομείο το 1790.
Κατά μήκος του υπάρχουν αρκετά ιστορικά κτίρια όπως το Hotel de Sully, η εκκλησία των Αγίων Πέτρου και Παύλου, ο ναός του Marais και το σημερινό ξενοδοχείο Hotel de Mayenne.
Βρίσκεται στην νοτιοδυτική γωνία της Place des Vosges στον αριθμό 6 και είναι ένα μουσείο με δωρεάν είσοδο αφιερωμένο στην ζωή και το έργο του μεγάλου συγγραφέα του 19ου αιώνα.
Ο συγγραφέας έζησε και εργάστηκε εδώ για 16 χρόνια ενώ οι φίλοι του Αλέξανδρος Δουμάς, Ονορέ ντε Μπαλζάκ και άλλοι διάσημοι συγγραφείς σύχναζαν επίσης στο σπίτι του. Το διαμέρισμα αποτελεί μια καθηλωτική εμπειρία αν είσαι λάτρης του Ουγκώ ή της ιστορίας.
Δευτέρα | Κλειστά |
Τρίτη – Κυριακή | 10:00 – 18:00 |
Μια βόλτα στο Les Marais χωρίς να δεις και να θαυμάσεις την Πλατεία των Βοσγίων είναι σαν να πας στα Ηλύσια Πεδία και να μην δεις την Αψίδα του Θριάμβου. Στα αριστερά της πλατείας υπάρχει μια τοξωτή διαδρομή όπου υπάρχουν γκαλερί τέχνης και μικρά εστιατόρια.
Η Place des Vosges είναι η παλαιότερη και μια από τις πιο όμορφα σχεδιασμένες πλατείες στο Παρίσι. Χρονολογείται από το 1612, περιβάλλεται από κομψά αρχοντικά και είναι γνωστό πως ο Ναπολέων την ονόμασε “κόσμημα του Παρισιού”.
Είναι ένα μουσείο αφιερωμένο στην τέχνη του Πικάσο το οποίο περιλαμβάνει περίπου 5.000 έργα του συμπεριλαμβανομένων και 250 γλυπτών. Στεγάζεται μέσα στο πλήρως ανακαινισμένο Hotel Salé το οποίο χτίστηκε τον 17ο αιώνα και χαρακτηρίστηκε σαν ιστορικό μνημείο.
Μέσα από τις περιοδικές εκθέσεις που παρουσιάζονται μπορεί να δει κανείς ολόκληρο το έργο του Πικάσο, ζωγραφική, γλυπτά αλλά και σχέδια από ολόκληρη την δημιουργική διαδικασία του καλλιτέχνη.
Δευτέρα | Κλειστά |
Τρίτη – Παρασκευή | 10:30 – 18:00 |
Σάββατο & Κυριακή | 09:30 – 18:00 |
Το μουσείο Εβραϊκής Τέχνης και Ιστορίας απευθύνεται σε όσους ενδιαφέρονται για την εβραϊκή ιστορία και τον πολιτισμό. Στεγάζεται σε ένα αρχοντικό του 17ου αιώνα και φιλοξενεί εβραϊκούς θρησκευτικούς θησαυρούς και έργα τέχνης Εβραίων καλλιτεχνών.
Σε αρκετά δωμάτια προβάλλεται ο πλούτος του εβραϊκού πολιτισμού στην Ιταλία, το Άμστερνταμ και τις χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης. Η συλλογή κορυφώνεται με έργα Εβραίων καλλιτεχνών της Σχολής του Παρισιού του 20ου αιώνα.
Στο Les Marais θα βρεις αρκετά καταστήματα και μπουτίκ γι’ αυτό και εύκολα συγκρίνεται με το Soho του Μανχάταν. Το πολυκατάστημα Le BHV Marais είναι από τα μεγαλύτερα στον κόσμο. Μπορείς να βρεις από εργαλεία μέχρι σύνολα Chanel.
Ο θρύλος λέει ότι ο ιδιοκτήτης έσωσε την γυναίκα του Ναπολέοντα Γ’ από την πτώση με το άλογο και ο αυτοκράτορας τον αντάμειψε με αρκετά χρήματα για να επεκτείνει και να νοικιάσει το υπόλοιπο κτίριο. Αν αγαπάς τα ψώνια τότε σίγουρα θα περάσεις αρκετές ώρες σε αυτό το πολυκατάστημα.
Σε όλη την διάρκεια του περιπάτου σου θα έχεις την ευκαιρία να δεις επιβλητικά αρχοντικά με μεγάλες πλακόστρωτες εισόδους και περίτεχνους κήπους. Σπίτια στολισμένα με αγάλματα που πίσω από τους τοίχους τους κρύβονται μυστικά, πάθη, έρωτες, προδοσίες και μίση.
Όμορφες πλατείες και πάρκα, κόσμος γελαστός, φιλικός και χαρούμενος. Μικρά μπιστρό, μαγαζιά με αντίκες, τα ωραιότερα μακαρόν αλλά και τα πιο νόστιμα φαλάφελ, όλα θα τα βρεις εδώ στο Le Marais.
Εδώ που το παρελθόν μπλέκει αριστοτεχνικά με το παρόν και η ιστορία ζωντανεύει σε κάθε σου βήμα. Εδώ που μαζί με το ζευγάρι που περπατά μπροστά σου ξεπροβάλλει από την γωνία του δρόμου ο Γιάννης Αγιάννης κρατώντας από το χέρι την Τιτίκα.
Αν σου άρεσε αυτό το άρθρο ίσως μπορείς να το μοιραστείς με τους φίλους σου. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε πολλά για μένα! Bεβαιώσου πως με ακολουθείς στο Facebook και το Instagram για να μαθαίνεις ταξιδιωτικά tips και να βλέπεις ακόμη περισσότερες φωτογραφίες! Αν δεν θέλεις να χάνεις κάθε νέα δημοσίευση κάνε εγγραφή στο Newsletter.
Ιωάννινα, πρώτα στις τέχνες, στα γρόσια και στα γράμματα! Δεν συνοδεύει άδικα αυτό το ρητό… Διαβάστε περισσότερα
Η Άφυτος Χαλκιδικής, ή Άθυτος, είναι πολύ περισσότερα από ένα απλό χωριό. Είναι ένας ολόκληρος… Διαβάστε περισσότερα
Το Λονδίνο αποτελεί έναν κόσμο αγορών που καλύπτει κάθε προτίμηση και γούστο. Από τις παραδοσιακές… Διαβάστε περισσότερα
Η Μπρατισλάβα ήταν ένας προορισμός έκπληξη! Η αλήθεια είναι πως δεν την περίμενα τόσο όμορφη… Διαβάστε περισσότερα
Το Κάντιθ είναι μια πανέμορφη πόλη που εκτείνεται πάνω σε χερσόνησο στον Ατλαντικό ωκεανό στην… Διαβάστε περισσότερα
Τα Ζαγοροχώρια στην Ήπειρο περιλαμβάνουν πέτρινα γεφύρια, ποτάμια με τυρκουάζ νερά, χαράδρες απίστευτου κάλλους και… Διαβάστε περισσότερα
Εμφάνιση σχολίων
Αχ! αυτό το τόσο φυσικό για μένα, αχ! γιατί μόνο αν μου χαρίσουν ένα εισιτήριο θα μπορούσα να ξαναβρεθώ στο Παρίσι!
Απόλαυσα τη ξενάγηση και σ' ευχαριστώ και για τις πολλές πληροφορίες που αγνοούσα!
ΑΦιλάκια καρδιάς Τζίνα μου και να είσαι πάντα καλά να μας ταξιδεύεις! <3
Ποτέ δεν ξέρεις Στεφανία αλλά και το να ονειρεύεσαι δεν κοστίζει τίποτα και δίνει τόση χαρά! Σε φιλώ :)
Έξω από το τουριστικό Παρίσι υπάρχουν πολλές και όμορφες γειτονιές που μπορεί να ανακαλύψει κάποιος κι εσύ μας έδωσες μία όμορφη γεύση! Εξαιρετικό άρθρο για ακόμη μία φορά.. Μπράβο!
Χαίρομαι που σας άρεσε και ακόμα περισσότερο που μπήκατε στον κόπο να αφήσετε σχόλιο, φιλιά!